Doktor Falsafah (Undang-Undang) graduan dari Harvard. Seorang Saintis Sosial dan Diplomat, Jerman telah memeluk Islam pada tahun 1980.
Dr Hofmann dia dilahirkan sebagai seorang Katolik di Jerman pada tahun 1931. Beliau berkelulusan dari Union College New York dalam sejarah dan menamatkan Pengajian Undang-Undang di Universiti Munich telah menerima ijazah doktor falsafah dalam bidang perundangan pada tahun 1957.
Beliau menjadi pembantu penyelidik untuk Reformasi Prosedur Awam Persekutuan, dan pada tahun 1960 menerima ijazah LL.M. dari Harvard Law School. Beliau adalah Pengarah Penerangan bagi NATO di Brussels 1983-1987. Beliau adalah Duta Jerman ke Algeria pada tahun 1987 dan kemudian ke Maghribi pada tahun 1990 dan berkhidmat selama empat tahun. Beliau mengerjakan Umrah pada tahun 1982 dan Haji pada tahun 1992.
Terdapat beberapa pengalaman utama membawa Dr Hofmann kepad Islam. Sebagai permulaan pada tahun 1961 apabila beliau telah dihantar ke Algeria sebagai Atase di Kedutaan Jerman sedangkan diketika itu perang gerila berdarah antara tentera Perancis dan Barisan Kebangsaan Algeria. Beliau dapat menyaksikan sesuatu kekejaman yang dilalui oleh penduduk Algeria. Setiap hari, hampir berdozen rakyat dibunuh dari jarak dekat dan gaya pelaksanaan, kepada orang Arab atau yang bercakap untuk kemerdekaan. "Saya saksikan kesabaran dan ketahanan rakyat Algeria mengharungi penderitaan yang melampau dengan sabar, mereka sangat displin semasa ramadan keyakinan mereka kemenangan, serta mereka masih sabar di tengah-tengah kesengsaraan. Beliau merasakan ini adalah hasil dari kepercayaan agama mereka oleh itu beliau mula mengkaji buku agama mereka - Al-Quran. "Saya tidak pernah berhenti membaca, hingga ke hari ini."
Dia mendapati ia sukar untuk menerima pemikiran yang umat manusia itu dibebankan dengan "dosa asal" dan Allah terpaksa menyiksa anaknya sendiri dan dibunuh di atas salib untuk menyelamat ciptaanNya sendiri. "Saya mula menyedari bagaimana besar salahnya, nak membayangkan bahawa tuhan boleh melakukan kesilapan dalam penciptaan. Bolehkah tidak dapat berbuat apa-apa mengenai bencana yang disangkakan disebabkan oleh Adam dan Hawa tanpa melibatkan anak yang terpaksa melakukan sautu peristiwa berdarah demi membebaskan manusia ciptaanNya.
Beliau pergi balik kepada isu yang paling asas bagi kewujudan Allah. Selepas menganalisa karya-karya ahli falsafah, seperti Wittgenstein, Pascal, Swinburn, dan Kant, beliau telah mula menyakini kewujudan Tuhan. Isu seterusnya bagaiamana Allah menyampaikan petunjuk kepada manusia. Ini menyebabkan dia mengakui keperluan ayat-ayat. Tetapi kitab manakah yang mepunyai kebenaran kitab-kitab Yahudi-Kristian atau Islam?
Beliau menemui jawaban semasa pengalaman ketiga apabila menemui ayat al-Quran yang menyatakan: "... Bahawa sesungguhnya seseorang yang boleh memikul tidak akan memikul dosa perbuatan orang lain (bahkan dosa usahanya sahaja)." (Al-Quran 53:38). Ini membuat pemikirannya terbuka dan menjawap persoalan yang menjadi dilema kepada beliau dengan jelas sekali. Dengan itu tertolaklak idea beban "dosa asal" dan jangkaan "syafaat" oleh orang-orang kristian. Sedangkan kehidupan orang0orang Islam tidak memerlukan perantara seperti kristian ketika berdoa perlu melalui Isa, Maryam, atau orang-orang kudus Lain. Orang mukmin bebas sepenuhnya dan tiada misteri. "Menurut Hofmann," Orang Islam adalah mukmin yang cemerlangan dan bebas ".
"Saya mula melihat Islam dengan mata sendiri, sebagai kepercayaan yang tidak dicemari, asli dalam satu sahaja, tuhan yang benar, tidak beranak dan diperanakkan, kepadaNya apa-apa dan tiada siapa yang menyerupai ..., al-Quran yang telah mempamerkan kejelasan, abstrak dan sejarah paling maju"
"Kenyataan dan etika ontologi Al-Quran adalah mengkagumkan dan mendalam munasabah," bagai emas, "jadi tiada ruang untuk sangsi atau ragu akan kesahihan misi Nabi Muhammad. Bagi sesiapa yang memahami sifat manusia, tidak mungkin menafikan kebijaksanaan tak terhingga "Amalan dan Larangan" diturunkan dari Allah kepada manusia dalam bentuk al-Quran. "
Selepas menjalani pembedahan dagu dan pipi, pakar bedah hospital menyatakan kepada beliau : "Di dalam keadaan biasa tiada manusia bisa selamat. Wahai kawan, tapi tuhan mempunyai sesuatu yang istimewa untuk anda". Selepas dibebaskan dari hospital dengan "tangan tersangkut, lutut dibalut, iodin-berubah warna, dan dagu berjahit" beliau menjadi tertanya-tanya apakah maksud kata-kata pakar bedah.
Dia tahu suatu hari nanti mungkin akan diketahui. "Akhirnya, tiga puluh tahun kemudian, pada hari yang sangat saya mengaku iman saya dalam Islam, benar erti kelangsungan hidup saya menjadi jelas kepada saya!"
No comments:
Post a Comment